‘Sistem bozuk’: COP27’de gelişmekte olan ülkeler iklim değişikliğine uyum sağlamak için daha fazla para istiyor

Pakistan’da bu yıl meydana gelen feci sel felaketinin ardından, Dünya Bankası tahmini iklim değişikliğinin etkilerine uyum sağlamak ülkeye önümüzdeki sekiz yılda 152 milyar dolara mal olacak.

Isınma sıcaklıkları deniz seviyelerini yükseltirken, daha yoğun fırtınalar getirirken ve ölümcül ısı dalgalarını körüklerken, gelişmekte olan ülkelerde altyapıyı ve nüfusu bu saldırı için hazırlamanın maliyeti her yıl yüz milyarlarca doları bulacaktır.

Yine de bu ülkelere akan fon, gerçekte ihtiyaç duyulandan beş ila 10 kat daha az, BM’ye göre.

Bu ay Şarm El-Şeyh’te düzenlenen COP27 iklim zirvesinde, gelişmekte olan ülkeler bu finansman açığını kapatmalarına yardımcı olmak için daha fazla finansman, iptal edilen borçlar ve küresel finansal sistemdeki değişiklikler için bastırıyorlar.

Pakistan İklim Bakanı Sherry Rehman uyum ihtiyacı hakkında konuşurken, “Hepimizin daha fazlasını yapması gerektiğini anlıyorum, Pakistan kendini yeniden keşfetmek için daha fazlasını yapmalı” dedi. Ayrıca tüm ortaklarımızın da aynı şeyi yapması gerektiğini takdir ediyor ve düşünüyorum.”

Pakistan’ın ticaret merkezi olan kıyı mega kenti Karaçi’de adaptasyona duyulan ihtiyaç açıktır.

“İklim değişikliği ile ilişkilendirdiğiniz olası dört senaryoyu düşündüğümüzde Karaçi savunmasız durumda: sel, kuraklık, aşırı sıcak ve deniz seviyesinin yükselmesi.”

Karaçi’de sürdürülebilir şehirler konusunda uzmanlaşmış bir şehir plancısı ve akademisyen olan Farhan Anwer, “İklim değişikliği ile ilişkilendirdiğiniz olası dört senaryoyu düşündüğümüzde Karaçi savunmasız durumda: sel, kuraklık, aşırı sıcak ve deniz seviyesinin yükselmesi” dedi.

Karaçi kıyısındaki kritik altyapı artık yükselen deniz seviyelerine karşı savunmasız durumda. Muson yağmurları, şehrin yağmur suyu drenaj hendeklerinin kıyılarına inşa edilen gayri resmi yerleşim yerleri de dahil olmak üzere, şimdiden yıllık sellere neden oluyor.

Anwer, uygun bir kanalizasyon veya katı atık yönetim sistemi olmadan, bu hendeklerin hem çöp hem de insan atığı ile tıkandığını söyledi.

Bu hendeklerden birinin yakınında duran Anwer, giderek yoğunlaşan muson yağmurlarına uyum sağlamanın bir dizi altyapı ve politika iyileştirmesi gerektireceğini açıkladı.

“Verimli bir kanalizasyon sistemimiz olmazsa, yine kanalizasyon sularıyla dolacak. Düzgün bir katı atık yönetim sistemimiz olmazsa insanlar çöplerini buraya atmaya devam edecek” dedi. “Kent yoksulları için uygun fiyatlı konut planlarımız yoksa, bu alanlar boyunca yerleşim yerleri inşa etmeye devam edecekler.”

On yıl önce Karaçi için bir uyum planı yazan ve Dünya Bankası’na danışan Anwer, kentte daha iyi yönetişimin iklim değişikliğine uyum sağlamak için şart olduğunu vurguladı.

Ama aynı zamanda para gerektirir.

Kent ormanları

yanıt olarak bir ölümcül sıcak dalgası 2015 yılında şehrini vuran Karaçi’de ikamet eden Shahzad Qureshi, mahallesinde bir şehir ormanı başlattı.

O zamandan beri Urban Forest adlı organizasyonu kurdu ve yarattığı 20 uluslararası beğeni topladı. küçük, yoğun ekili ormanlar Karaçi’de – ve ülke çapında daha fazla yerde – büyük ölçüde özel toprak sahiplerinin daveti üzerine.

Olumlu bir yanıtla, şehri soğutmaya ve muson sellerini hafifletmeye yardımcı olmak için ölçeği büyütülebilecek bir modele indiğini düşündüğünü söyledi.

“Bu harika bir mola olacak,” diye düşündü. “Karaçi’nin mikro iklimini değiştireceğiz!”

Quershi, o zamandan beri Karaçi’nin %25’ini ağaçlarla kaplama hedefiyle ormanlarını büyütmek için destek toplamak için yıllardır çalışıyor. Bu fikri hükümet temsilcilerine ve özel vatandaşlara sattı, ancak henüz fazla ilgi görmediğini söyledi.

“Bizi gerçekten durduran tek şey para,” diye açıkladı. “Bu kadar.”

2010 yılında gelişmiş ülkeler, 2020 yılına kadar gelişmekte olan ülkeler için iklim finansmanı için yılda 100 milyar dolar toplama ve harekete geçirme sözü verdiler. o hedefi kaçırdı yaklaşık 20 milyar dolar ve 2023’e kadar bunu karşılama yolunda görünmüyor.

Ve bu paranın çoğu hafifletmeye veya emisyonları azaltmaya yardımcı olan yenilenebilir enerji santralleri gibi projelere gidiyor.

Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü’ne (OECD) göre, 2020’de yalnızca %34’ü veya 28,6 milyar dolar adaptasyona gitti.

OECD için iklim finansmanını takip eden Chiara Falduto, bunun kısmen, bir şehrin afet müdahale sistemlerini güçlendirmek veya çiftçilerin iklim değişikliğine uyum sağlamasına yardımcı olmak gibi uyum projelerinin genellikle yatırım getirisi sağlamamasından kaynaklandığını söyledi. Ve büyük ölçüde hükümetler tarafından finanse ediliyorlar.

Falduto, “Azaltım projeleri söz konusu olduğunda bu farklıdır” dedi.

Örneğin, yeni bir güneş enerjisi santralindeki yatırımcılar, elektrik üretilip satıldığında yatırımlarının doğrudan geri dönüşünü bekleyebilirler.

Bu ay Şarm El-Şeyh’te düzenlenen COP27 zirvesinde, birçok gelişmekte olan ülke, uyum finansmanını ikiye katlama ve uyum ve hafifletme için finansman arasında bir denge sağlama taahhütlerini güçlendirmeleri için zengin ülkeleri zorluyor.

Ve Pakistan borç erteleme çağrısı yapıyor.

İklim bakanı Sherry Rehman zirvede yaptığı konuşmada, “Borçlu ülkelerin üzerindeki mali yüklerin, varoluş sonrası iklim krizi dünyasıyla başa çıkmak için azaltılması gereken bir gelecek için ortaklıklara ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum” dedi.

Barbados Başbakanı Mia Mottley, gelişmekte olan ülkelere yüz milyarlarca dolar hibe ve düşük faizli kredi sağlayacak bir girişim için ilgi görüyor.

Şarm El-Şeyh’te gazetecilere verdiği demeçte, G-7 ülkelerinde ülkelerin %1 ile %4 arasında faiz oranlarıyla borçlanabileceğini söyledi.

“Küresel Güney’in çoğunda, ortalama borçlanma oranları şu anda %12 ila 14 arasında” dedi. “Yani, eşitsizliği görmeye başlıyorsunuz.”

Mottley, bu oranların sözde “Küresel Güney” ülkelerinin iklim kaynaklı felaketlerden kurtulmak için borç alırken yüksek seviyelerde borçlandığı ve ardından uyum dahil diğer önceliklere yatırım yapamayacakları anlamına geldiğini savunuyor.

“Sistem bozuk ve sağlamamız gereken şey, sermaye maliyeti için daha eşit bir oyun alanı, çünkü karşılanacak olan sermaye maliyeti olacak ve gelişimimizin diğer yönlerini finanse etme yeteneğimizi ortadan kaldıracak.”

İlişkili: Pakistanlı bir aile, iklim değişikliğinin etkilerini ilk elden görüyor, COP27 müzakerecileri bunun bedelini nasıl ödeyecekleri konusunda tartışıyor