Vakıf Başkanı Kazumi Tamamura, Cumartesi günü yaptığı açıklamada, “Hayatı boyunca onu seven herkese en içten şükranlarımızı sunmak istiyoruz.” Dedi.
Ichiyanagi, New York’taki Juilliard Okulu’nda okudu ve yalnızca geleneksel Japon öğelerini ve enstrümanlarını değil aynı zamanda elektronik müziği de içeren özgür ruhlu besteleme tekniklerini kullanarak bir öncü olarak ortaya çıktı.
Jasper Johns ve Merce Cunningham’ın yanı sıra mimar Kisho Kurokawa ve şair-oyun yazarı Shuji Terayama gibi yenilikçi Japon sanatçıların yanı sıra birkaç yıldır evli olduğu Ono ile birlikte çalıştığı, türlerin sınırlarına meydan okuyan işbirlikleri ile tanınıyordu. 1950’lerin ortalarında başlayan yıllar.
Ichiyanagi bir keresinde bir sanatçı açıklamasında, “Yaratımımda, müzikte genellikle ayrı ayrı zıtlık ve zıtlık olarak kabul edilen çeşitli unsurların bir arada bulunmasına ve birbirine nüfuz etmesine izin vermeye çalışıyorum” dedi.
Geleneksel Japon müziği ona ilham verdi ve cesaret verdi, çünkü müziğin “zamansal sanat” ya da göreli ve mutlak ya da yeni ve eski gibi “bölümler” olarak adlandırdığı olağan tanımlarıyla meşgul değildi.
Modern müzik daha çok “müziğin sağladığı ruhsal zenginliği yeniden canlandırmak için önemli bir alan” ile ilgiliydi.
Orkestra için iyi bilinen eserleri arasında çalkantılı bir şekilde kışkırtıcı “Berlin Renshi” var. Renshi, “renku” gibi eski biçimlerden daha açık uçlu serbest dize olan bir tür Japon işbirlikçi şiiridir.
1989’da Ichiyanagi, geleneksel enstrümanlara ve Budist ilahisinin bir tarzı olan “shomyo”ya odaklanan bir orkestra grubu olan Tokyo Uluslararası Müzik Topluluğu – Yeni Gelenek’i (TIME) kurdu.
Müziği, etkiler ve kültürler arasında özgürce dolaşarak minimalist avangarttan Batı operasına sorunsuz bir geçiş yaptı.
Ichiyanagi dünyayı dolaşarak bestelerinin prömiyerini New York’taki Carnegie Hall’da ve Paris’teki Théâtre des Champs-Élysées’de yaptı. Japonya Ulusal Tiyatrosu da onu birkaç eser için görevlendirdi.
2013’te marimba ve orkestra için Konçerto ve 2016’da Ichiyanagi’nin bir Tokyo festivalinde solo olarak seslendirdiği 6 No’lu Piyano Konçertosu’nu üreterek yıllar içinde üretkenliğini korudu.
Ichiyanagi, Juilliard’dan Alexander Gretchaninov Ödülü, Fransız Cumhuriyeti’nden L’ordre des Arts et des Lettres ve Yükselen Güneş Nişanı, Rozetli Altın Işınlar ve Japon hükümetinden Mor Kurdele Madalyası da dahil olmak üzere çok sayıda ödül aldı.
Kobe’de müzikal bir ailede dünyaya gelen Ichiyanagi, genç yaşta besteci olarak umut vaat etti. Savaş sonrası Japonya’da bu tür hareketlerin hala nispeten nadir olduğu bir genç olarak ABD’ye taşınmadan önce Japonya’da büyük bir yarışma kazandı.
Ailesiyle birlikte özel bir cenaze töreni düzenleniyor. Japon basınında çıkan haberlere göre, oğlu tarafından düzenlenen, onuruna halka açık bir tören düzenleniyor.
Kaynak : https://www.washingtonpost.com/world/japanese-avant-garde-pioneer-composer-ichiyanagi-dies-at-89/2022/10/08/bf652524-46f2-11ed-be17-89cbe6b8c0a5_story.html?utm_source=rss&utm_medium=referral&utm_campaign=wp_world