Çin’in Komünist Parti Kongresi’nden sonra diplomasisini hedeflediği yer – RT World News

İle Timur Fomenkobir siyasi analist

20. Parti Kongresi’nin sonuçlanmasından bu yana Çin, diplomatik bir seyir izliyor. Sadece geçen hafta, Vietnam lideri Pakistan başbakanı ve Almanya’dan Olaf Scholz’u ağırlarken, başbakan yardımcısını Singapur’a gönderdi. 19 ikili anlaşma imzalandı. Tanzanya Devlet Başkanı, Samia Suluhu Hassan, ardından takip etti.

Parti kongresi, Pekin’in gündemini belirlediği ve bir sonraki yılın yönünü belirlediği Çin’in en önemli siyasi etkinliğidir. Bu nedenle, toplantı bitene kadar birçok şeyin “beklemeye alınması” doğaldır.

Ardından, hemen ardından harekete geçme çağrısı geliyor ve uluslararası sahnede Çin’in yapması gereken çok iş ve yetişmesi gereken çok şey var. En acil mesele, ABD’nin Pekin’i şeytanlaştırma ve yükselişini kontrol altına alma çabası ve tam da bunu yapmaya kendini adamış ülkelerin koalisyonlarının inşası.

‘Dörtlü’, ‘Hint-Pasifik Çerçevesi’, AUKUS, ‘Mavi Pasifik için Ortaklar’ – liste uzayıp gidiyor. Washington ayrıca, ulusal kalkınmasını engellemeye çalışmak amacıyla Çin teknolojisine benzeri görülmemiş düzeyde yaptırımlar uyguladı.

Çin baskı altında. Ancak sert çıkışmak, Pekin’in dış politika oyun kitabında hiçbir zaman yer almadı. Bunun yerine diplomatik saldırıya geçmeyi tercih ediyor ve burada yaptığı da bu. Çin’in amacı ABD ile savaşmak değil, önemli gördüğü ülkelere yönelik bir cazibe saldırısı yoluyla dolaylı olarak Washington’un hedeflerini baltalamak.

Ve bu ülkeler – Almanya, Singapur, Vietnam, Pakistan ve Tanzanya dahil – Çin’in gündeminde çeşitli şekillerde kritik öneme sahip.

Her şeyden önce Çin, özellikle ABD’nin kıtayı Pekin’e karşı taraf tutmaya zorladığı bir zamanda, Avrupa’yı gemide tutmak istiyor. Ekonomik bağları açık tutmak ve ayrışmayı önlemek istiyor. Almanya, AB’deki en büyük ve en etkili devlet olarak bu çaba için kritik öneme sahiptir. Berlin’deki hükümet ve ülkenin iş liderlerinin bu konuda ortak bir çıkarı var ve Scholz’un Pekin ziyareti, ezici bir baskıya rağmen gerçekleşti. muhalefet ABD bağlantılı medya ve düşünce kuruluşlarından.

İkincisi, Singapur. Lion City küçük olabilir, ancak Güneydoğu Asya’da Çin için vazgeçilmez bir ortak olan kritik bir finans ve teknoloji merkezidir. ABD’ye dost ama aynı zamanda Çin’e de olumlu bakıyor. Bu hafta imzalanan 19 ikili anlaşmadan bazıları teknoloji içeriyordu. Singapur, Güneydoğu Asya’yı ve bölgenin geri kalanını Çin’e açık tutmada çok etkilidir.

Üçüncüsü, Vietnam. Çin’in komşusu ve komünist bir devlet olarak, Hanoi ile olan ilişki çok önemli. Aynı zamanda karmaşık bir durum. İki tarafın Güney Çin Denizi üzerinde büyük bir toprak anlaşmazlığı var ve Vietnam’ın popüler hissiyatı Çin’e karşı ezici bir şekilde elverişsiz. ABD’nin onu Pekin’i kontrol altına almaya çalışırken potansiyel bir müttefik olarak görmesi şaşırtıcı değil.

Bununla birlikte, Vietnam liderinin parti konferansının hemen ardından gelmeye istekli olması, ideoloji nedeniyle Hanoi’nin hala Çin’in siyasi sistemine lütfunu bahşetmeye istekli olduğuna işaret ediyor. Vietnam stratejik olarak Çin’in egemenliğine girmek istemiyor, ancak nihayetinde ABD’ye de gerçekten güvenemiyor. Tarih yalan söylemez. Vietnam’ın devam eden tarafsızlığı bu nedenle bir önemli nokta Pekin için.

Dördüncüsü, Pakistan. Coğrafyası nedeniyle Pakistan, Çin’in kendisinden Batı Hint Okyanusu, Basra Körfezi, Kızıldeniz ve dolayısıyla Avrupa’ya uzanan bir rota sağladığı için Çin’in stratejik açıdan en kritik ortaklarından biridir. İşte tam da bu nedenle Çin-Pakistan Ekonomik Koridoru (CPEC), Çin’i ekonomik bir geçiş yolu haline getirmek için ülkenin altyapısını en üst düzeye çıkarmaya, çevresine bir deniz ambargosu empoze etmeye ve Hindistan’ı baypas etmeye yönelik herhangi bir potansiyel girişimi engellemeye çalışıyor.

Pakistan Başbakanı Shehbaz Sharif’in Pekin ziyaretinde ziyaretin odak noktası CPEC’deydi ve iki taraf da buna bağlıydı. Şerif’in selefi İmran Han’dan çok daha Batı yanlısı olduğunu belirtmekte fayda var. Pakistan’ı teşvik etmek ülke mali ve insani krizlerle boğuşurken.

Son olarak Tanzanya. Diğer taraflardan farklı olarak ABD, Afrika ülkelerini Çin’e karşı kazanmak için ciddi bir çaba göstermiyor çünkü kıta bir öncelik değil ve yardım ve kalkınma konusundaki vaatlerinin çoğu boş çıktı. Bu arada Çin, kıtayla uzun süredir devam eden yakın bağlarını ve dayanışmasını göstermek için Afrikalı liderleri Pekin’e davet etmeyi seçiyor. Afrika ülkeleri Batı’da bulamadıkları bir kitleyi Çin’de buluyor. Xi Jinping, bu toplantıları düzenlerken, ortak kalkınma ve ‘Güney-Güney’ ilişkileri mesajını desteklemek için Tanzanya ile elverişli ticaret ve yatırım ilişkilerini teşvik etmeye devam etmeyi amaçlayacaktır.

Sonuç olarak, Çin diplomatik oyununu hızlandırıyor. ABD çevreleme ilmiğini sıkılaştırmak istiyor ve Pekin bundan kurtulmanın en iyi yolunun mümkün olduğu kadar çok ülkeyi gemide tutmak ve onlarla ekonomik ve ticari entegrasyonunu derinleştirmek olduğuna inanıyor. Bu nedenle Çin’in en önemli komşuları Singapur, Vietnam ve Pakistan ile Avrupa’daki en kritik ortağı Almanya gündemin ilk ve en üst sıralarında yer aldı. Özetlemek gerekirse Çin, Batı’nın ihmal ettiği Afrika ülkeleriyle ilişkilere öncelik vermeye devam ettiğini de gösterdi.