Amerikan siyasetinde stokastik terör bir şiddet ortamı yaratıyor

Siyasi ortam, bir haftadan daha kısa bir süre önce ara seçimler özellikle yüksek profilli siyasi şiddet olaylarının ardından hem engellenmiş hem de işlenmiştir.

Göre Washington Post ve ABC News tarafından yeni bir anketSiyasi yelpazenin her yerinden ABD’li yetişkinlerin yaklaşık yüzde 88’i ara seçimler sırasındaki siyasi şiddet konusunda endişeli. Ankete katılan 1.005 kişiden yüzde 63’ü siyasi güdümlü şiddet konusunda çok endişeli olduklarını söyledi – kamuya açık antisemitik konuşmalardaki artış göz önüne alındığında şaşırtıcı bir istatistik değil. New Jersey’deki sinagoglara saldırmak için başarısız bir komplove geçen hafta Meclis Başkanı Nancy Pelosi’nin kocası Paul’e fiziksel saldırı.

Pelosi’nin sözde saldırganı, görünüşe göre, Yahudiler, Siyahlar ve Demokratlar hakkında komplo teorileri içeren aşırı sağ mesajlar ve memler içeren yüzlerce blog yazısı yazdı. Post geçen hafta bildirdi. New Jersey sinagoglarına yönelik tehditlerünlülerin ardından yapılan Kanye West (şimdiki adıyla Ye) ve basketbolcu Kyrie Irving antisemitik komplo teorilerini ve nefret söylemini benimsemek, genel bir korku ve huzursuzluk atmosferine eklendi.

Doğrudan, belirli şiddet olayları nadir olsa da, riskin arttığını hissediyor. Ancak bir korku ve paranoya ortamı yaratan bir diğer kritik unsur, eski Başkan Donald Trump da dahil olmak üzere kamuya mal olmuş kişilerin düşmanları hakkında yaptığı dolaylı, örtülü tehditler veya şiddeti kabul etmektir.

stokastik terör – İktidardaki insanlar, meşru bir taktik olarak eğlendirerek veya milyonlarca insana ulaşabilecek bir platformda siyasi bir düşmanı şeytanlaştırarak takipçilerini özellikle şiddete çağırmasalar bile, bu milyonlarca kişiden birinin şiddete ilham vereceği fikri. eylem — mevcut anı anlamak için bir çerçeve sağlar. Ancak bu şiddet eylemini kimin yapacağını, nerede ve nasıl saldıracaklarını, hatta hedef kim veya ne olabilir.

Stokastik terör kavramını açıklamak için Vox, Kurt BraddockAmerikan Üniversitesi iletişim okulunda yardımcı doçent. Braddock’un araştırması iletişim tekniklerinin özellikle şiddetle ilgili olarak sosyal davranışı nasıl etkilediğine odaklanır. Onun kitabı Silahlı Sözler: Şiddet İçeren Radikalleşmede ve Radikalleşmeye Karşı İknanın Stratejik Rolü, radikalleşmeye katkıda bulunan iletişim yöntemlerinin yanı sıra radikalleşme ve stokastik terörle mücadele tekniklerini araştırıyor. Aşağıdaki konuşmamız uzunluk ve netlik için düzenlenmiştir.

Ellen Ioanes:

Siyasal şiddeti tanımlayabilir misiniz?

Kurt Braddock:

Siyasi şiddet geniş bir kategoridir – araştırmacılar bunu siyasi olarak motive edilen ancak büyük ölçekli savaş gibi şeyleri içermeyen herhangi bir şiddet olarak tanımlar. Çoğu zaman, siyasi şiddet hakkında konuştuğumuzda, bunu her şeyi kapsayan bir terim olarak kullanırız, genellikle terörizm anlamına gelir – siyasi bir hedefi veya ideolojik bir hedefi ilerletmek amacıyla savaşmayanlara yönelik şiddet. Yani bu dini bir şey olabilir, tamamen politik bir şey olabilir, bir komplo teorisiyle ilgili bir şey olabilir, ancak tipik olarak bir tür ideolojik hedefe ulaşmak için şiddetten veya savaşçı olmayanlara yönelik şiddet tehdidinden bahsediyoruz.

Ellen Ioanes:

Stokastik terör benzersiz bir Amerikan fenomeni midir?

Kurt Braddock:

Stokastik terörizm benzersiz bir Amerikan değildir. Yurt dışında da benzer durumların yaşandığı vakalar oldu. Bir örnekte, Christchurch saldırganı Brenton Tarrant, (kısmen) “Büyük Yer Değiştirme” ile tutarlı fikirleri benimseyen kenar medya figürleri tarafından motive edilmiş gibi görünüyor.

Ellen Ioanes:

Bu fenomenin bir kısmı şiddet atmosferidir – herhangi bir anda ne olabileceğini bilmediğimiz hissi. Stokastik terörün arkasındaki teori nedir, neden etkilidir ve neden kendi tanımına ihtiyaç duyar?

Kurt Braddock:

Stokastik terörizm veya stokastik terör, yalnızca son yıllarda ortaya çıktığını gerçekten gördüğümüz benzersiz bir fenomen türüdür. Stokastik, bireysel olarak, bir şeyin ne zaman ve nerede olduğunu tahmin etmenin kesinlikle imkansız olduğu süreçleri tanımlamayı amaçlayan istatistiklerle ilgili bir terimdir.

Her zaman verdiğim örnek, ön verandada oturuyorsanız ve mahallenize doğru inen kara fırtına bulutları görüyorsanız, önümüzdeki yarım saat içinde şimşek çakacağından oldukça emin olabilirsiniz, ama bunun ne zaman ve nerede olacağını asla gerçekten tahmin edemezsiniz. Stokastik terörizm de aynı türden bir fikirdir; sizin stokastik bir terörist olarak adlandırdığınız bir kişinin, şiddet kullanımını fiilen yönlendirmeden zımnen savunur gibi görünen açıklamalar yapmasıdır. Yönlendirmeden şiddet kullanımını haklı çıkaran veya savunan türden bir retorik. Konuşmacı bu düzeyde makul bir inkar edilebilirlik kazanır, eğer biri bir saldırı yaparsa, o zaman “Aslında onları hiçbir zaman bir şey yapmaya yönlendirmedim” diyebilir.

Stokastik unsur, bu tür mesajları yayınlamak için kitle aracılı bir kanalın kullanılmasıyla ilgilidir. Terörizm çok düşük bir taban oranı olgusudur – tipik olarak bir kişinin terörizme karışma olasılığı yüzde birin çok küçük bir kısmıdır. Ancak milyonlarca insana ulaştığınız zaman, en az bir kişinin o kişinin söylediklerini şiddete çağrı olarak yorumlaması ihtimaline yaklaşmaya başlıyorsunuz.

Bu fikirlerin bazıları adına hareket eden insanları alıyoruz, ancak gerçek yasal teşvik standartlarına göre doğrudan teşvik edilmeseler de, dil tarafından motive ediliyorlar. Bireylerin, eski Başkan Donald Trump gibi insanlar tarafından yapılan bazı açıklamalardan alıntı yaptığı birkaç vaka oldu.

Stokastik terörizmin, bu dolaylı tahrikin yasadışı olmadığını belirtmek önemlidir. Şiddete teşvik için yasal eşik çok yüksek olduğu için Birinci Değişiklik tarafından korunmaktadır. Bir dava var, Brandenburg / OhioYargıtay’ın bir şeyin tahrik olması için bir yönlendirme olması ve olayın yönlendirmeden hemen sonra gerçekleşmesi gerektiğine hükmettiği yerde. Ve stokastik terörizm bunların hiçbirini başaramaz. Dolayısıyla dil, tahrik için yasal eşiği karşılamasa da, yine de insanları şiddete başvurmaya motive ediyor.

Ellen Ioanes:

Büyük bir platforma sahip olmanın yanı sıra dezenformasyon da ne ölçüde rol oynuyor?

Kurt Braddock:

Sanırım stokastik terörizm dediğimiz şeylerin çoğu, başkalarını şeytanlaştıran, diğer bireyleri, genellikle siyasi muhalifleri ölümcül tehditler olarak etiketleyen, kasıtlı olarak yayılan dezenformasyon tarafından başlatıldı veya motive edildi. Şiddetli radikalleşme veya terörizme karşı radikalleşme modellerinin çoğuna bakarsanız, bu süreçlerdeki adımlardan biri genellikle amaçlanan hedefi bir bireyin hayatta kalmasına doğrudan ölümcül bir tehdit olarak algılamayı içerir. Dolayısıyla, Amerika Birleşik Devletleri’ne, seçim süreçlerine, siyasi partilere yönelik bu tehditler gibi belirli hedefler hakkında, ölümcül tehditler olarak döndürülerek döndürülen dezenformasyon türleri, mesaja maruz kalan bireyin bunu algılaması çok daha olasıdır. kişiyi tehdit olarak görür ve onlara karşı şiddeti hak eder.

Ellen Ioanes:

Bu, seçim görevlilerine ve diğerlerine yönelik tehditlere de olanak tanıyan, insanların telefonlarını açıp Twitter hesaplarına girip aşağılayıcı, üzen tehditler savurduğu ve insanların hayatlarını alt üst ettiği bir ortamdır. Peki bu eylem stokastik teröre nasıl dönüşüyor?

Kurt Braddock:

Harekete geçirilmiş terörizm, yani kinetik terörizm için tanımlar, yalnızca şiddet performansını değil, aynı zamanda siyasi nedenlerle belirli hedeflere yönelik şiddet tehdidini de içerir. Dolayısıyla, bir bireyin iblisler ve saldırganlığın uygulanabilir hedefleri olarak belirlediği siyasi düşmanları olduğunda, bu o topluluklarda korkuya neden olacaktır. Dolayısıyla, terörizmin standart tanımlarına bakarsak, bunun neredeyse bir terörizm biçimi olduğunu düşünebiliriz.

Şimdi, insanların uzlaşmakta zorlandıkları kısım ve haklı olarak düşünüyorum çünkü İlk Değişikliği kutsal sayıyorum, dil aslında korunuyor. Ancak dilin Birinci Değişiklik tarafından korunması, olumsuz etkileri olmadığı ve insanlara gerçek anlamda zarar vermediği anlamına gelmez. Yasal olan bir şeyi zararlı olmayanla karıştırmamak önemlidir.

Ellen Ioanes:

Bu fenomenin siyasi ortamımız üzerinde bariz bir caydırıcı etkisi olduğunu düşünüyorum.

Kurt Braddock:

Sanırım çoğu zaman amaç bu – insanları, dolaylı olarak bile olsa, stokastik teröristlerin kendilerinden farklı olarak gördükleri fikirlere karşı kışkırtarak, insanları sessiz tutmaya çalışıyorlar, çünkü onlar da konuşurlarsa çok, o zaman milyonlarca ve milyonlarca insanın platformuna sahip olan kişinin sadece dolaylı bir kelime söylemesi veya bir köpek düdüğü çalması gerekiyor ve o zaman kapılarına insanlar gelecek.

Ellen Ioanes:

Etkili müdahaleler var mı, yoksa dünya şimdi böyle mi?

Kurt Braddock:

Dünya böyle, ama bence buna karşı savaşmak için araçlarımız var. Çalıştığım bir şey, stokastik terörizm alanının dışında bile, tutum aşılama denilen bir şeydir – bireylere karşılaşacakları ikna edici bir girişim hakkında bilgi vermek. Bu yüzden, stokastik terör durumunda yapabileceğim şey, birine gidip onlara “Dinleyin, şiddete başvurmadığınızı biliyorum, şiddete başvurmak gibi bir niyetiniz olmadığını biliyorum. Ancak, başkalarına karşı şiddeti haklı çıkaracak belirli açıklamalar yapacak olan bu aktörler var ve sizi şiddete başvurmayı düşünmeye sevk etmeye çalışıyorlar.” Ardından, hedefe o belirli fikre veya belirli bir eylem planına karşı farklı karşı argümanlar sunarsınız. Bu strateji hakkında, tipik olarak sağlık iletişimi ve daha standart politik iletişimde 60 yıllık araştırma var.

Birine bu örtük kışkırtmanın stratejisini baltalayan bir aşılama mesajı verirsem – o insanlara ulaşırsam ve onlara bu özel stratejiyi maruz kalmadan önce anlatırsam, bundan etkilenmeleri çok daha az olasıdır. Bence bu, Amerika Birleşik Devletleri’nde medya okuryazarlığına daha fazla vurgu yaparak parça parça gidiyor. Bizler medya okuryazarı değiliz, sadece çevrimiçi içerikle, dezenformasyonla ve komplo teorileriyle uğraşan ve kendilerini bunlara karşı savunacak hiçbir şeyleri olmayan çocuklar değil. Ancak yetişkinlerde de insanların internette gördükleri fikirleri ayrıştırma ve manipüle edildiklerinde fark etme konusunda daha iyi bir iş çıkarmasına yardımcı olmamız gerekiyor.

Ellen Ioanes:

Bana göre bu, bir sol kanat olgusundan çok bir sağ kanat olgusudur. Demokratik siyasi liderler çoğu zaman şiddeti kınamakta hızlıdır, oysa sağdaki liderler bunu her zaman açıkça yapmazlar.

Kurt Braddock:

Verilere sadece meydana gelen saldırıların sayısına bakarsak, komplo için tutuklanan insan sayısı, seçilmiş liderler tarafından söylenen şeyleri gerçekten alıntılayan kişi sayısı, sağcı şiddet çok uzak. sol kanat şiddetini geride bırakır. Bu, solda olmadığı anlamına gelmez. Ancak bunun ne kadar gerçekleştiğine ve hatta daha da ürkütücü olduğuna dair ham rakamlara bakarsak, sağcı kamu görevlilerinin ne sıklıkla kullanmaktan son derece mutlu göründüğü görülüyor. [it] ikna edici bir iletişim stratejisi olarak, yakın bile değil.

Bu saldırıların çoğu zaman sterilize edildiğini ve bu da yoruma yer açtığını düşünüyorum. Pelosi saldırısına bakarsanız, komplo teorilerinin ortaya çıkması 12 saatten az sürdü. Bireyler, saldırganların kendilerinin söylediklerine bakarlarsa, ki bu genellikle motivasyonlarının göstergesidir, saldırı nedenleri ile seçilmiş liderlerinin ve hayran oldukları diğer siyasi liderlerin kullandığı dil arasında bir örtüşme görürüz. Neredeyse kelimesi kelimesine. A’dan B’ye bağlantıyı gördüğümüzde, halkın en azından seçilmiş görevlilerinden daha fazla sorumluluk talep edeceğini düşünüyorum. Ve bence anahtar bu – bunun bir siyasi iletişim aracı olarak kullanıldığını ve seçilmiş liderlerimizden, sağ ve sol kanattan, özellikle de şu anda sağ kanattan federal sorumluluk talep etmemiz gerektiğini kabul etmek. Çünkü bu söyledikleri şeyler – ne istersek söyleme özgürlüğümüz olsa da – bunların sonuçları var ve bu sonuçları görmemiz gerekiyor.